ปากเปราะ

1) v. loosen one's tongue

def.:

พูดจาว่าคนง่ายๆ

related: be talkative, be loquacious sample:

เมื่อใดที่เจ้าหล่อนอยู่ในกลุ่มจะคึกคะนองและปากเปราะขึ้นมาทันที

2) adj. foot-in-mouth (e.g. remark)

def.:

พูดจาว่าคนง่ายๆ

related: say the wrong thing a the wrong time sample:

สิ่งที่ทำให้ฉันทนไม่ได้ก็คือมีเพื่อนร่วมงานปากเปราะนี่แหละ

3) adj. foot-in-mouth (e.g. remark)

def.:

พูดจาว่าคนง่ายๆ

related: say the wrong thing a the wrong time sample:

สิ่งที่ทำให้ฉันทนไม่ได้ก็คือมีเพื่อนร่วมงานปากเปราะนี่แหละ